Που πας Θεέ; Καλυψώ Διακίδη

Που πας θεέ
όταν όλα σε προδίδουν.


Που πας,
όταν τυφλός αδειάζεις το σκοτάδι
από μάτια ψέμα
να πλέξεις φως ,
να σκεπάσεις τους μόνους.


Που πας θεέ
όταν το σπήλαιο είναι γεμάτο από την λάμψη σου
μα στην άκρη του πάντα τρέμουν οι εποχές.


Που πας
όταν ανάβει φλόγα πάνω στα γρασίδια που ξάπλωσες
την Αγάπη.


Που πας θεέ
όταν το ξένο είναι δικό σου
και το δικό σου Ξένο..
Που πας,
όταν σωριάζεται και ικετεύει η θλίψη.


Που πας
Θεέ
χωρίς εμένα..KΔ