Βαθειά στο πέλαγος χρυσή φωτιά χύθηκε η δύση
κι άναψε φλόγες τα πανιά των καραβιών
κι εδώ προς την ακρογιαλιά που η νύχτα έχει αρχίσει
αστέρια πέφτουν απ΄τις άκρες των κουπιών.
****
Μαύρες μες στα μαβιά νερά, σκιές περνούν οι βάρκες
από χαρά βαριές και νιάτα και φωνές
κι ενώ βουβαίνονται οι ψυχές και φλόγες είναι οι σάρκες
παίζουν το κύμα κι ο έρωτας, στις αμμουδιές.
απόσπασμα (Μυτιλήνη 1911)
