Παραστρατίζω μες τα μονοπάτια
Είναι αψιά η εξουσία που μετέχουμε
Όλη η ζωή μου μία δίκη υπέρ αδυνάτου..
Κάτι φορές ακούγεται ο πηλός
Ν’ ασχημονεί κι ήχο κακό να βγάζει.
Τουλάχιστον να βρω το ζύγι που κανέναν δεν θα αδικώ!
Τουλάχιστον να πνέει μέσα μου ελληνικό μελτέμι!
