Rainer Maria Rilke

"...Σε ποιον να καταφύγουμε; 

Σ' άγγελο μήτε 

μήτε σ' ανθρώπους πάλι.
Και τα ζώα ακόμη διαισθάνονται 

πως δεν είμεθα ως υπάρξεις,
εδώ, ασφαλείς.

Σ' έναν κόσμο ζούμε, απλώς, γνωστόν, οικείο,
σοφά ερμηνευόμενον έστω. 

Ίσως και τούτο
να είναι αρκετό: να βλέπουμε την κάθε μέρα ένα δέντρο
στην άκρη μιας πλαγιάς. 

Μας μένει ακόμη ο χθεσινός ο δρόμος
και η εμμονή, η προσήλωση, σε μια κακότροπη συνήθεια,
που ήταν ευάρεστη σ' εμάς. 

Και προσκολλήθηκε· δεν φεύγει..."