Σ΄αυτό τον κόσμο
είμαι επισκέπτης απρόσκλητος.
Από παντού νοιώθω τον ερχομό
αυτής της παγωμένης αύρας.
Όχι χαμένος.
Παρατημένος.
Είμαι μόνος, πρόσωπο με πρόσωπο με αυτήν την πόλη..(..)
Εγώ αιώνια φυλάω μέσα μου έναν όρκο:
ΠΟΤΕ δεν θα γίνω τροφή για τα κοράκια!
Ανάμεσα, λοιπόν, σ΄όλη αυτή τη δυσοσμία
Υπάρχει κάτι πολύ ιδιαίτερο:
-Σ΄αγαπώ πολύ, δεν είναι υπέροχο;
Ν. Γκουλιάεφ
