ΠΑΝΘΕΟΝ-Κουφογκάζου Φωτεινή

ΠΑΝΘΕΟΝ (Λιτόχωρο)

Πάνθεον!
…..εκεί, οπού τα δροσερόφυλλα
αστέρια, σκύβουν και φιλιώνουν
με τη δική μου ανάσταση.
Το πανηγύρι της φύσης
….ευωδιάς ξημέρωμα.!
Εκεί ...επενδύουν οι θεοί
το απόλυτο της ευτυχίας
και την υλοποίηση των υποσχέσεων.
Σμίγουν τα σύννεφα,
μουσκεύουν οι σιωπές,
είναι νωπές οι μνήμες…
.
Αθώρητες μορφές θεών…
κι όμως,.....
υπάρχουν στα βάθη του ορίζοντα,
εκεί που κοκκινίζει ο ουρανός
κι ολόγιομη προβάλει η σελήνη….
Καθρεφτίζεται σε υπόγεια νερά,
Πηγές της Αφροδίτης.

Βουίζουν τα μελίσσια, χαίρονται
καθώς ρουφάνε άνοιξη.
Στου θυμαριού την αγκαλιά
και στα σκοτάδια τα πυκνά της αγριόφτερης
φέγγουν τρελές πυγολαμπίδες.
Μη φοβηθείς να καρτερείς
στα μονοπάτια του,
δε θα χαθείς,
δε θα σου φράξουνε το δρόμο,
πνεύματα αθάνατα φρουρούν εκεί,
πανάρχαια,
με κάθε τρόπο
σου δείχνουν την πορεία με σημάδια

Πάντα ψηλά θα σ’ οδηγούν,
σε παρυφές για την κορφή
που λάμπει σα χρυσόσκονη το χιόνι
και στα μπαλκόνια του ουρανού θα κρεμαστείς,
διάττοντας αστέρας θα φωτίζει
Έτσι θαρρώ θε να’ ναι ο παράδεισος,
Εκεί θε ν' αντικρύσω
της αλήθειας
την αθέατη πλευρά της.