Άτιτλο-Χριστίνα Δούβλη

Μετράμε απουσίες
δηλώνοντας παρόντες σ'ένα δυσβάσταχτο σήμερα,
αγκιστρωμένοι σ'ένα απίθανο σενάριο αιωνιότητας,
πολεμάμε άμαχοι την καθημερινότητα,
αστόλιστη και ατίθαση,
έτοιμη ν'αγκαλιάσει την παρακμή
με απάτη και αυταπάτη...

Κοιμισμένες ανήλιαγες συνειδήσεις,
τρώγλες ενοχής και αηδίας,
ανοησία και παραζάλη,

πλοκές χωρίς σενάριο,
σανίδι σωτηρίας άυλο,
κραυγές και σιγανές φωνές
που πλανώνται αγέρωχα...
ποίηση και αναρχία,
αλητεία και υπερβολή,
προστυχιά και αποξένωση
λέξεις-καρφιά...
ομοιώματα λήθης
και όνειρα γλυκά
σε μια καληνύχτα που αργεί,
φόβοι που κλαίνε
μουσκεύουν το είναι που ρωτά
μήπως τελικά η ζωή αλάργεψε...
χαμένοι παράδεισοι, θλιμμένες κολάσεις
και άνθρωποι στο πουθενά...