Οι πτυχές σου φανερώνουν την Τέχνη..
στο 'δέσιμο' αντιλαμβάνεσαι τον πολιτισμό
η σμίλη γλυστρώντας από μόνη της
στο αγέρωχον του 'ανάβολου'
λειαίνει τις λεπτομέρειες
-με δυο σχιστά μάτια σε ζωγράφιζαν....
καμμιά οπτική γωνία ακάλυπτη
η μεταφορά έγινε ....
σε αντιγραφικό ale re tour...-
η δημιουργική αφομοίωση δεν υφίσταται...
ορειχάλκινη Μορφή
αεικίνητος φρουρός του Σταδίου
κι η Εγκράτεια...
φουσκώνει τις φλέβες των ηνίων σου στά ά-λογα
καρφώνεις τη γνώση
στο δικό σου οπτικό πεδίο
με σαγήνη και δέος
έως ότου σβήσει
κι η τελευταία δάδα
της αρματοδρομίας σου...
Φ.Κ
14_05_2012
*********************************
κραυγάζει το Ύφος
<ποιητική αδεία>
η καταιγίδα μαίνεται
εσύ όμως ...
δε φοβάσαι
θωρακισμένη υφίσταται η θέση καίρια
με στατικούς χαιρετισμούς
γειώνεις τους κεραυνούς
σε μύχια τους θανατερά
εκεί ....η απόσβεση
ένας απόηχος μονάχος
ουρλιάζει στις στοές και
χάνεται
Φ.Κ
****************************
Mαργώνεις μες τη θλίψη που ωχριά
προκατακλυσμιαία άμαξα που τρίζει στην αχλή του ορίζοντα
σφιγμένα τα δόντια
σε αμμόλοφους που χάνονται στα βάθη τους
τα κοκκινότριχα άλογα
τσουρουφλίζονται με το καμουτσίκι σαν προχωράς
με τις τουλύπες του καπνού να γλιστράνε πάνω από τα χωράφια
του κάμπου
μαύρες ...καπνισμένες
ντυμένες μες στο μουντό τους χνώτο
μπουζουριάζονται σαλεμένες οι ανάσες...
είναι οι πληγές μας πού'καναν τα σύννεφα να στάξουν
σε όνειρα μπερδεύτηκαν
μενεξεδί
και χάσκουν στο κενό...
μα σαν ο κύκλος κλείνει τις καμπύλες του
χτυπιέσαι που δεν πρόφταξες μια έξοδο κινδύνου....
Φ.Κ
08_07_2012
