τραβέρσο....
όταν βρεθείς σ'ωκεανό,
μακριά απ' ανθρώπου μάτι,
έρωτας είναι και θεός,
του πέλαου το δάκρυ..
εκεί βυθίζεσαι αργά στο μάτι του κυκλώνα
και της ψυχής μοναδική είν'η δική σου εικόνα μεταλαβιά είν' του Νοτιά,
τ' άστρο που μας ορίζει
λάμνει στα ίστια πανιά της μοίρας που γυρίζει
πυρόχρωμα τα δειλινά του ήλιου τα ταξίδια αβέρτα η ίσαλος γραμμή,
τα κύματα διασίδια σαν η Γοργώ φουσκώνει τα νερά η πλώρη ανασηκώνεται στη ρότα
ξεβράζει το σκοτάδι του τα χνώτα απάνω του η γαλέρα πως γλιστρά...
τη γλώσσα που μιλούν οι ναυτικοί σ'ένα τραβέρσο γνώριμο του Καββαδία
κι ο γέρος θερμαστής από την Οία κερνούσε όλους το 'βασίλεμα ρακή... ......
φ.κ 8/5/2015
αφορμή από τους στίχους του Νίκου Καββαδία που ανάρτησε ο χωρικός χωρικός
«Όταν πιστεύω θάλασσα μονάχα και βυθό, και προσκυνώ για κόνισμα έναν παλιό αστρολάβο, πες μου, στην άγια πίστη σου πώς να προσευχηθώ;» Σε ποιόν να ξομολογηθώ και πώς να μεταλάβω;»
όταν βρεθείς σ'ωκεανό,
μακριά απ' ανθρώπου μάτι,
έρωτας είναι και θεός,
του πέλαου το δάκρυ..
εκεί βυθίζεσαι αργά στο μάτι του κυκλώνα
και της ψυχής μοναδική είν'η δική σου εικόνα μεταλαβιά είν' του Νοτιά,
τ' άστρο που μας ορίζει
λάμνει στα ίστια πανιά της μοίρας που γυρίζει
πυρόχρωμα τα δειλινά του ήλιου τα ταξίδια αβέρτα η ίσαλος γραμμή,
τα κύματα διασίδια σαν η Γοργώ φουσκώνει τα νερά η πλώρη ανασηκώνεται στη ρότα
ξεβράζει το σκοτάδι του τα χνώτα απάνω του η γαλέρα πως γλιστρά...
τη γλώσσα που μιλούν οι ναυτικοί σ'ένα τραβέρσο γνώριμο του Καββαδία
κι ο γέρος θερμαστής από την Οία κερνούσε όλους το 'βασίλεμα ρακή... ......
φ.κ 8/5/2015
αφορμή από τους στίχους του Νίκου Καββαδία που ανάρτησε ο χωρικός χωρικός
«Όταν πιστεύω θάλασσα μονάχα και βυθό, και προσκυνώ για κόνισμα έναν παλιό αστρολάβο, πες μου, στην άγια πίστη σου πώς να προσευχηθώ;» Σε ποιόν να ξομολογηθώ και πώς να μεταλάβω;»
