Κάστρο Μεγάλο ευφημισμών
παρελθούσης φαντασίας και μνήμης
Μνημειακές αναπαλαιώσεις συνθέσεων
μεγαλείου ροζιασμένων ρυτίδων
σε πετρωμένες όψεις κραυγών
Πεζοδρομήσεις σύγχρονες επικαλύψεων
βιομηχανοποιημένων βημάτων
Κουρδίσματα εντάσεων γυάλινα
σε βλέμματα ανάστροφα γαντζωμένα
στους γκρεμούς των κενών τους
Λιοντάρια παρακμών βουλιαγμένα
στις πλατείες της βοής των ψιθύρων τους
Στράτες Πλατιές προσπελάσεων
πάρκα τσιμεντένια ονομάτων
Κέντρα επιμελητειών πολέμων ακήρυχτων
προσ- και εφ- -αρμογές ομαλής και
συμφέρουσας διαχείρισης Πόρων
επιβολές επιβουλές εκμεταλλεύσεις
ανταμοιβές αιωρούμενες πιθανοτήτων
ατομικής επιβίωσης
Ρητορείες κενόδοξες εμμονές
ανούσιες φλυαρίες αμφιθεατρικές
θλιβερών ειδημόνων
Ατμόσφαιρα ναρκωμένη με φώτα βαριά
τεχνητά αναπνοών αιχμαλώτων κι εφόδια
πλαστικές μινιατούρες αρχαίων εφαρμογών
προκρουστείων σε κλίνες ελάσσονες
Νύχτας ομίχλη πνιγερός ο αέρας μπετόν
ο ορίζοντας Μια γύρα το βλέμμα
να σβαρνίσει το θόλο της πήχτρας να
βρει τη ρωγμή της ρίζας που σκάβει
την πέτρα να φτάσει τη γούβα κρυφή
του νερού που σωπαίνει στο γρανίτη
επωάζοντας το ροδάμι του ήλιου
Σταματά η αφή των δαχτύλων της έντασης
στης ματιάς σου της θλίψης το κάρβουνο
ξαναμμένο μες στο μαρμάρου την όψη σου
Σκιρτίζει το αίμα στο χόχλο της άνοιξης
που μηνούν οι ουρανοί των νεφών σου
Χαιρετίζουν τ’ Αυγικά των ονείρων μου
τη μετάληψη των ψαλμών των Παθών σου
Σταυρώνονται φευγαλέα οι παλμοί μυροφόροι
σε θρήνους ευωδιάς επιτάφιους
Ανασταίνονται άστρα φιλιών πασχαλιάτικα
σε ξαστεριές οφανών λαμπαδόχυτων
Αναλήπτονται πουλιά περασάρικα
θυμιαμάτων σε πνοές πεμπτουσίας
μετέωρες.
