Ο στοχασμός έχει χάσει όλη την εξωτερική του αξιοπρέπεια. Έχουν γελοιοποιήσει το τελετουργικό και την επίσημη στάση εκείνου που στοχάζεται, δεν μπορούμε πια να υποφέρουμε ένα σοφό της παλιάς σχολής.
Τώρα σκεφτόμαστε πολύ γρήγορα, στην πορεία, την ώρα που περπατούμε, μέσα σε κάθε λογής υποθέσεις, ακόμα κι όταν σκεφτόμαστε τα πιο σοβαρά πράγματα..
Δεν χρειαζόμαστε πολλή προετοιμασία , ούτε πολλή σιωπή: όλα γίνονται σα να είχαμε στο κεφάλι μας μια μηχανή που να γυρίζει αδιάκοπα και που συνεχίζει τη δουλειά της, ακόμα και στις χειρότερες συνθήκες.
Άλλοτε, όταν κάποιος ήθελε ν΄αρχίσει να σκέφτεται-ήταν κάτι το εξαιρετικό!- το καταλάβαινες αμέσως.
Παρατηρούσες πως ήθελε να γίνει σοφώτερος και προετοιμαζόταν για μιαν ιδέα: το πρόσωπό του συγκεντρωνότανε, όπως στην προσευχή.
Ο άνθρωπος σταματούσε στην πορεία του και μάλιστα έμενε ακίνητος ώρες ολάκερες καταμεσής του δρόμου, στο ένα του πόδι ή και στα δυο, σαν του "ερχότανε" η ιδέα.
Τότε το πράγμα "άξιζε τον κόπο".
Τώρα σκεφτόμαστε πολύ γρήγορα, στην πορεία, την ώρα που περπατούμε, μέσα σε κάθε λογής υποθέσεις, ακόμα κι όταν σκεφτόμαστε τα πιο σοβαρά πράγματα..
Δεν χρειαζόμαστε πολλή προετοιμασία , ούτε πολλή σιωπή: όλα γίνονται σα να είχαμε στο κεφάλι μας μια μηχανή που να γυρίζει αδιάκοπα και που συνεχίζει τη δουλειά της, ακόμα και στις χειρότερες συνθήκες.
Άλλοτε, όταν κάποιος ήθελε ν΄αρχίσει να σκέφτεται-ήταν κάτι το εξαιρετικό!- το καταλάβαινες αμέσως.
Παρατηρούσες πως ήθελε να γίνει σοφώτερος και προετοιμαζόταν για μιαν ιδέα: το πρόσωπό του συγκεντρωνότανε, όπως στην προσευχή.
Ο άνθρωπος σταματούσε στην πορεία του και μάλιστα έμενε ακίνητος ώρες ολάκερες καταμεσής του δρόμου, στο ένα του πόδι ή και στα δυο, σαν του "ερχότανε" η ιδέα.
Τότε το πράγμα "άξιζε τον κόπο".
