..γι'αυτό και θα τα πέταγα άμα μπορούσα τα μάτια μου
για δυο ξεχαρβαλωμένες ημέρες
που θα σου διηγιόμουν όλα αυτά που ξέρεις πως ξέρω
και με σωπαίνουν,
προς το παρόν της μόδας είναι οι βολικές οι αλήθειες
κι αλήθεια πρέπει να σου 'χα ρίξει πολύ φταίξιμο
κι ευθύνες κι ευχαριστώ για την χαρά μου,
εσύ νόμιζες θα γινόμουν καλά και δε θα ρωτούσα
για κείνη τη θλίψη μου πού'κλεψες και πέταξες στον υπόνομοο,
σαν τελευταίο ξανάσασμα.
ευτυχώς υπάρχουνε κι άλλοι τρόποι να σπαταλιέσαι άνθρωπε
κι ό,τι απολαύσαμε από τους νικητές
θα το χρωστάμε δυο φορές πίσω στους ηττημένους
πάντοτε έτσι θα βραδιάζει για μένα
και η πόλη μου θα πλημμυρίζει ανέγγιχτους τρελούς
με την υπέροχη ιδέα πως είναι σκάλες ή σελίδες
κι έχοντας πει κάτι ακατάληπτο θα αφανίζονται
όπως αυτοί που δίνουν νόημα σε μια εποχή.
