ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ // ΑΝΤΩΝΗΣ ΖΑΜΠΕΤΑΚΗΣ

Ο μ ο ι ό τ η τ α

'Ενα σύθαμπο ανάμνησης σα νοσταλγία
ένα σύδεντρο ψίθυρων σε πάχνη ονείρου
μια ηχώ αδιάλειπτη σαν καταρράχτης

Μιά κραυγή σαν που χύνεται φλεγόμενο άστρο
ένα σκότος που σκίζεται σαν περηφάνια
μια λυγμών αστραπή σαν παρρησία

'Ενα γέλιο που ράγισε την τρικυμία
ένα βλέμμα που σφράγισε πελάγους θλίψη
μια σιγή που μαρμάρωσε το χάδι του ήλιου

Η λευκότητα π' ανάτειλε σαν αθωότης
τα νερά που κυμάτισαν σαν αρμονία
το τραγούδι που λαγάρισε σα μεσημέρι

Τα χρώματα που έγειραν σαν ήλιου δύση
τα σκιρτήματα π' άγρυπνα θρόισε η Νύχτα
οι πνοές που βουλιάξανε σε ρόδων μέθη

'Ενα χέρι που απλώθηκε σα σφαλισμένο
ένα τραύλισμα αίματος σα θρόμβος ξίφους
κι ένα Άχ! που δραπέτευσε βουβό στα χάη

Μια εικόνα που σάλπισμα κεντά της μνήμης
ένα "χαίρε" που αντίλαλο γεννά οπτασίας -
χαρμολύπης ανταύγασμα σαν ομοιότης.

α. ζ. 21.1.2013

ΦΙΛΙ ΑΝΕΜΟΥ//ΕΛΙΖΑ ΙΣΜΗΝΗ

Φιλί ανέμου.
Συννεφάκι λευκό,
με γαλάζιες ανταύγιες
στα μαλλιά, στη ματιά,
γέμισαν οι ορίζοντες
χρώμα σου...
Οι καλαμιές έπιναν ουρανό κ πρασίνιζαν
τις είδα...
Άγγιξα μια στάλα απ τη χαρά τους,
ευλαβικά...
Στοργικά, φροντίζοντας,
μην σπάσει η ελπίδα... Εντός της σταγώνας ...
Εκεί θα άφηνε την τελευταία της ευχή...
Εντός της σταγώνας... Μ ενα φιλί στα μαλλιά...

Ελίζα Ισμήνη

 https://www.facebook.com/chris.alevra?fref=nf

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΗ ΘΑΣΟ//ΜΑΚΗΣ ΚΑΛΛΙΤΣΑΡΗΣ

( Αφιερωμένο στην αγαπημένη φίλη μου Μίνα Παπανικολάου
για τις διακοπές της στη Θάσο που τόσο είχε πεθυμήσει!)

ΘΕΡΜΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ τον ποιητή ΜΑΚΗ ΚΑΛΛΙΤΣΑΡΗ για την όμορφη αφιέρωση!

 ΜΟΝΗ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ-ΘΑΣΟΣ


Διακοπές στη Θάσο 
Στη Θάσο που οι αναμνήσεις σου, 
πάντοτε σε τραβούσαν, 
ταξίδι ήρθε η στιγμή , 
 να πραγματοποιήσεις.

 Το καταπράσινο νησί καμάρι του Αιγαίου 
 τούτο τον τόπο η καρδιά θέλησε ν΄ αγαπήσεις. 
Στη Θάσο που οι ομορφιές , 
τελειωμό δεν έχουν
 με τις πανέμορφες ακτές 
τα γραφικά χωριά της 
με τις καθάριες θάλασσες 
και το ψηλό βουνό της 
εκεί η σκέψη σου θα βρεί την τέλεια ηρεμία. 

Και στου Ψαριού την κορυφή
 και τα ψηλά πλατάνια 
θα δεις τις μούσες που χορό στήνουν 
και τραγουδούνε 

Σαν πας στη Σκάλα Ποταμιάς
 και την ψιλή την άμμο
 στα Κοίνηρα, 
τη Θυμωνιά ,
στη σκάλα Ραχωνίου, 
στα Λιμενάρια , 
στις Μαριές ,
στο όμορφο Πευκάρι 
θα ζήσεις πάλι ξένιαστα, 
αυτές τις λίγες μέρες 
και θ ΄ απολαύσεις σα παιδί 
ότ΄ είχες πεθυμήσει. 

Κι΄ όταν θα έρθει η στιγμή 
και πίσω θα γυρίσεις 
 αυτά που χάρηκες εσύ, 
στους φίλους να χαρίσεις.

 Μ.Κ